Artık büyüdük...

Hüzünlere karışınca anlıyor insan , yaşının büyüdüğünü..

Aldığım hüzünlü bir haberle , sarsılıverdi çocukluğuma dair anılarım.
Çocukluğuma ve mahalle arkadaşlarıma döndüm bu sabah , aldığım bu haberin sonunda.
Yakantop , istop , seksek gibi oyunları , kızlı erkekli , mahalle arkadaşları ile oynarken; sürekli kenarda durmayı tercih eden , ürkek gözler geldi birden aklıma.
O zamandan aklımda kalan ona ait tek şey o ürkeklik ve siyah gözler...Cihan..

O artık bu dünyada yaşamıyor..

Daha bebekken kalbiyle başlayan mücadelesinde , galip gelen malesef kalbi oldu...Geçirdiği kalp krizi sonucu bu dünyayı , eşini , çocuğunu ve İzmir i bırakıp gitti..Allah tan ona rahmet diliyorum.

Hayatın gerçekleri ile yüzleşmenin ne kadar zor olduğunu her seferinde anlamak çok zor..

Umarım Allah herkese , sevdikleri ile doya doya , neşeyle , en önemlisi de sağlıkla bir hayat sürmeyi nasip eder... Bunlar hayatın öğretileri ve bir acı gerçek büyüdüğümüz....